| 2023 • 2022 • 2021 • 2020 • 2019 • 2018 • 2017 • 2016 • 2015 • 2014 • 2013 • 2012 • 2011 • 2010 • 2009 • 2008 • 2007 • 2006 • 2005 • 2004 • 2003 • 2001 • 2000 • 1999 • 1998 •1996 • 1995 • 1994 • 1993 • 1992 • 1991 • 1989 • 1988 • 1987 • 1986 • 1985 • 1984 • 1983 • 1981 • 1980 • 1978 • 1977 • 1972 • 1971 • 1970 • 1968 • 1967 • 1966 • 1963 • 1957 • 1955 • 1953 • 1950 • 1949 • 1948 • 1947 • 1946 • 1945 • 1943 • 1942 • 1939 • 1936 • 1935 • 1933 • 1931 • 1930 • 1929 • 1928 • 1926 • 1923 • 1922 • 1918 |
| |
|
|
|
2023 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Pola Dwurnik, Maszerujące całki (Marching Integrals), wystawa w pracowni malarki, współorganizowana przez Krupa Gallery, Warszawa, luty 2023. Tu: motywy z komiksu Poli Dwurnik "Jedyne wyjście" wg Witkacego.
|
2022 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Lech Sokół, Człowiek i drzewo, Warszawa 2022, Liber Pro Arte. Tu m.in.wiersze: Witkacy i Weltkatastrophe, Dnia 18 września Roku Pamiętnego. Fb
- Witkacy. Napisane dzisiaj. III Międzynarodowy Konkurs Literackiej Twórczości Młodzieży inspirowany sztuką St. I. Witkiewicza. Po Patronatem Katarzyny Danileckiej-Wojewódzkiej. Prezydentki Miasta Słupsk. Redakcja Maria Pietryka-Małkiewicz. Projekt okładki Katarzyna Tomasiak, Słupsk 2022 (dodał Janusz Degler)
- Pola Dwurnik, Jedyne wyjście, komiks wg powieści S.I. Witkiewicza; scenariusz Wojciech Sztaba, Warszawa 2022, Muzeum Narodowe w Warszawie i Krupa Gallery, Wrocław
- Niebezpieczni dżentelmeni. Scenariusz i reżyseria Maciej Kawalski. Komedia kryminalna. "Zakopane, 1914. Czterech artystów budzi się po szalonej, narkotycznej imprezie nie dość, że zamieszani w rewolucyjną intrygę, to jeszcze z trupem na kanapie". 14 października 2022 (Światowa premiera) 20 stycznia 2023 (Polska premiera kinowa)
teaser
Maciej Pinkwart, Dżentelmeni w Zakopanem, recenzja filmu, 25 kwietnia 2023
|
2021 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Martyna Quant, Małżeństwo doskonałe (Słuchowisko w Jedynce) - kameralna opowieść o nadzwyczajnym związku Stanisława Ignacego i Jadwigi Witkiewiczów. (dodał Janusz Degler)
- Barbara Osterloff, Giovanni Pampiglione, Serce nad Warszawą. Warszawa 2021, Państwowy Instytut Wydawniczy.Witkacemu poświęcona jest w całości „Rozmowa trzecia” (s. 47-65). Posłowie Janusza Deglera List do przyjaciela (s. 126- 132). Na okładce wykorzystano obraz Rafała Olbińskiego Serce nad Warszawą. (dodał Janusz Degler)
- Nina L. Krushcheva, Verführtes Denken: Warum die Russen gegen Putin nur wenig Widerstand leisten. Ein Gastbeitrag.
"Der Tagespiegel", 29.08.2021, 15:36 Uhr
"(...) Der polnische Literaturnobelpreisträger Czeslaw Milosz widmete sich diesem Phänomen in seinem Essay „Verführtes Denken“ (1953). Das Buch beginnt mit einer Diskussion von Stanislaw Ignacy Witkiewiczs [podkr. w.s] 1930 erschienenem Roman „Unersättlichkeit“, in dem der Bevölkerung im neu besetzten Polen als „Heilmittel“ gegen unabhängiges Denken sogenannte Murti-Bing-Pillen verabreicht werden (...)".
Zob. Czesław Miłosz, Zniewolony umysł.
Nina L. Khrushcheva (wnuczka Nikity Chruszczowa) jest profesorką w New Yorker New School. Esej ukazał się w ramach Project Syndicate, 2021. www.project-syndicate.org. (dodał W. Sztaba)
|
2019 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- "Rejab chodzieski", (czytając od tyłu: BAJER), sesja zdjęciowa w miejscach gdzie Witkacy mógł bywać podczas pobytu w Chodzieży. Pomysł: Roman Grewling, współautor książki Witkacy w Chodzieży, zdjęcia według pomysłu autora Przemysław Ozięblewski, w roli Witkacego Jan Krajewski z Torunia, prezes Związku Bibliotek Polskic, natomiast jako Helena i Teodor Białyniccy-Birulowie wystąpili Małgorzata Marszałek i Mirosław Juraszek. Fotografie opublikowane w : Roman Grewling, Anna Krzyżanowska-Hajdukiewicz, Witkacy w Chodzieży... czyli kapelusz bananowy za 2,50, Piła 2019, Wydawnictwo „Media” Edmund Wolski. 5 fotografii online w: "Chodzież nasze miasto", 25.1.2019. (dodał Adam Drogomirecki)
- Galeria Propaganda, Warszawa, 20.9.-19.10, Bzik tropilalny, Demián Flores, Paweł Kowalewski, Mariusz Tarkawian, Ada Zielińska oraz artyści anonimowi (dodał Jacek Pawlak)
- Pocztówka Laureaci Konkursu Malowanie Witkacego (Słupsk, "Witkacy pod strzechy" 2019) zainspirowanego największą kolekcją prac Stanisława Ignacego Witkiewicza, znajdującą się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku: 1.Kamil Wismont, 2. Katarzyna Jusiak, 3. Patrycja Mizerska (dodał Janusz Degler)
- ks. Józef Tischner, Mądrość człowieka gór. Opracowanie i wybór tekstów Wojciech Bonowicz. Opieka redakcyjna Kinga Janas. Projekt okładki Michał Pawłowski, Kraków 2019, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak. Tu: Nad trumną Witkacego, s. 103-107 (fragment). Tekst słynnej homilii ks. Józefa Tischnera wygłoszonej w starym kościółku na Pęksowym Brzysku 14 kwietnia 1988 podczas uroczystości pochówku w grobie Marii Witkiewiczowej domniemanych szczątków Witkacego przywiezionych z Jezior. W trakcie homilii funkcjonariusze SB przecięli kabel i ihomilli nie wysłuchało blisko tysiąca uczestników stojących na cmentarzu. (dodał Janusz Degler)
|
2018 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- "Tatry" lato 2018, nr 65 z artykułem Wysokogórski teledysk o zespole Palfy Gróf, śpiewającym teksty Witkacego. Zob. "inspiracje" 2014 (dodał Janusz Degler)
- "Kwartalnik Artystyczny" 2018, nr 3 (99), Głosy i glosy. Najważniejsze książki 1918-2018, w którym jest wypowiedź Stefana Chwina, na s. 21-27. Zaczyna się od zdania: "Niestety, w literaturze Drugiej Niepodległości najważniejszy był Witkacy" i jest to wypowiedź poświęcona w całości SIW (mimo pewnych niedociągnięć u SIW był on wg Chwina najważniejszy w literaturze od 1918 r.). (dodał Tomasz Pawlak)
- Manuela Gretkowska, Poetka i książę. Pierwsza powieść o Agnieszce Osieckiej, wydawnictwo Otwarte 2019. Tu o Witkacym "seans portretowy Giedroycia u Witkacego i Nina w samej halce". google books. (dodał Przemysław Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
- Józef Robakowski. O Witkacym, Fundacja Profile w Warszawie, 22 marzec - 5 maj 2018, w ramach drugiej edycji cyklu Archiwa sztuki. "Punktem odniesienia wystawy O Witkacym jest zrealizowany przez Robakowskiego w 1981 roku film pt. Witkacy, którego scenariusz oparto na zawrotnym tempie scenicznego dramatu Szalona lokomotywa. Archiwum zgromadzone podczas pracy nad tym filmem, obejmujące kilkadziesiąt fotosów ze zdjęciami „demonicznego fotografa”, zestawione jest ze współczesnymi realizacjami Robakowskiego." (info: "O.pl") (dodał Wojciech Sztaba)
- Tadeusz Brzozowski. Tu strzyka, tam łupie, ale rży. A sumienie kąsa. Tadeusz Brzozowski – inspiracje, konteksty, ślady
Wrocław, Muzeum Sztuki Współczesnej, Pawilon Czterech Kopuł. 22.4. – 29.7. 2018. "...
sztuka Tadeusza Brzozowskiego zostanie przedstawiona w kontekście jego inspiracji (sztuka dawna polska i obca, Tadeusz Makowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz etc.). (dodał Janusz Degler) (Reprodukcja: Tadeusz Brzozowski, Mizerykordia, 1982, Fot. Arkadiusz Podstawka)
- Marek Chlanda, scena z projektu Szkoła Utopii, z wykorzystaniem reprodukcji fotografii Witkacego w przebraniu (J. Kępińska, 1927-28). Kraków-Nowa Huta 2018, dawne skrzydło Technikum Elektrycznego na Osiedlu Szkolnym. Projekt zrealizowany wraz ze scenografem Marcinem Chlandą. Luty 2017 - czerwiec 2018, produkcja: Teatr Łaźnia Nowa. Zob. Martyna Nowicka, Szkoła jako rodzaj akrobatyki. Rozmowa z Markiem Chlandą, "Magazyn Szum", 15.12.2017. (dodał Wojciech Sztaba)
- Miazmat, 4-minutowy animowany film w reżyserii Klaudiusza Wesołowskiego, otrzymał nominację do konkursu Siggraph Computer Animation Festival. Obraz jest inspirowany "Kompozycją" Witkacego. Zob. Polskie Radio Dwójka: "Miazmat", czyli próba rekonstrukcji wizji Witkacego. (dodał Tomasz Pawlak) facebook
zob. też Potwory i Przyjaciele Witkacego, film animowany, 1:40, wersja z roku 2015
|
2017 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Studenci Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, Instytut Witkacego oraz officyna art & design:
wystawa Na przełęczach bezsensu poświęcona dramatowi Stanisława Witkiewicza Gyubal Wahazar Wernisaż 11.-15.12.2017, Aleje Jerozolimskie 107 w Warszawie. (dodał Marek Średniawa)
- Na zamku Retzhof w autriackiej Styrii w ramach międzynarodowej konferencji "Theatre Between Tradition and Contemporaneity" (16-20 grudnia 2017 r.) będzie prezentowany projekt (work in progress) - Legend for Witkacy: Theatrical Research of Pure Form.
Początkiem projektu była inscenizacja The Cuttlefish, or The Hyrcanian World View (Mątwa). Pojekt wykorzystuje różne techniki teatralne, teatr aktorski, lalki i maski. Oparty jest na tekstach (ale nie na zasadzie adaptacji) On a New Type of Play Witkacego, A Dog’s Heart Bulhakowa, The Alchemist Paulo Coelho oraz Zen in the Art of Archery Eugena Herrigela.
Reżyseria projektu: Adam Houghton, Associate Professor, Theatre & Media Arts Department, Brigham Young University (USA), wykonawcy Melanie Berriman, Calee Gardner, Cooper Sutton, Emma Widtfeldt, Jake Fullmer and Ian Buckley (USA). (dodał Marek Średniawa)
|
 |
 |
 |
Fot. Agencja Gazeta |
- Nasycić nienasycenie? Spektakl oparty na tekstach Witkacego. Scenariusz Małgorzata Sokołowicz i Marek Rogalski. Inscenizacja Mirosław Klimczak.
- Stowarzyszenie Nasz Wodzisław oraz Wodzisławska Noc Teatrów 19.7. - 1.8. 2017: Firma portretowa - Witkacy inspiracje (grupa plastyczna "Pasja " z Radlina). We wrześniu "Matka" w ramach Nocy Teatrów. 8 września prelekcje: Natalia Kruszyna (Muzeum Historii Katowic): "Witkacy. Niezwykła biografia. Fascynujące portrety"; Marek Średniawa (Instytut Witkacego): "Współczesne inspiracje twórczością Stanisława Ignacego Witkiewicza"
(dodała Zofia Bornikowska)
- Centrum Kultury i Sztuki, Dwór Kossaków w Górkach Wielkich: Artystyczne lato u Kossaków - Wakacje z Witkacym, czerwiec-sierpień 2017. W programie m. in. Warsztaty portretowe fotograficzno-teatralne oraz malarskie à la Witkacy, warsztaty teatralne, spektakl-wędrówka Trasa teatralna złożona z 3 mini-spektakli: (fragmenty) Wariat i Zakonnica, Oni, Listy do żony, spektakl Teatru im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem Demonizm zakopiański. W listopadzie 2017 także dyskusja panelowa. Program Witkacy // Inspiracje (dodała Natalia Kisza)
- Projekt „Gyubal Wahazar – prototyp książki” w ramach Festiwalu Themersonów w Płocku (19-21.10.2017). W płockim Muzeum Żydów Mazowieckich odbyła się wystawa projektu zrealizowanego przez studentów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. Projekt nawiązuje do niezrealizowanych planów wydania przez Stefana Themersona i jego żonę Franciszkę, angielskiej wersji dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza z 1921 r. Zob. relacja ze zdjęciami w: "Gazeta Wyborcza", 19.10.2017: Studenci z polsko-japońskiej szkoły zainspirowani Themersonem i Witkacym (dodał Tomasz Pawlak)
Marek Średniawa: Wernisaż wystawy „Na przełęczach bezsensu”, poświęconej dramatowi Stanisława Witkiewicza „Gyubal Wahazar” odbył się w Muzeum Żydów Mazowieckich. Otwarcie ekspozycji zainaugurowało jednocześnie ósmą edycję Festiwalu Themersonów w Płocku. Partnerem wystawy i uczestnikiem projektu jest Instytut Witkacego. Projekt jest efektem współpracy pomysłodawców Małgorzaty Sady i Marka Średniawy z wykładowcami i studentami programu anglojęzycznego, wydziału Sztuki Nowych Mediów, Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Studenci pracowali zarówno nad składem jak i nad multimedialną interpretacją wydawnictwa pod kierunkiem prof. Ewy Sataleckiej i przy współpracy prof. Andrzeja Klimowskiego z RCA w Londynie. Wynikiem projektu jest skład polsko-angielskiej ilustrowanej edycji dramatu "Gyubal Wahazar" inspirowany twórczością Themersonów i publikacjami ich wydawnictwa Gaberbocchus, a także ilustracje, plakaty, animacje oraz grafiki multimedialne z zastosowaniem rzeczywistości rozszerzonej AR (Augmented Reality). Na wystawie, oprócz projektów plakatów, ilustracji i składu i multimediów pokazano pierwszy prototypowy drukowany egzemplarz książki. Po finalnej korekcie planuje się wydanie książki w nakładzie 300 egz. Linki na portalach: "Politechnika Warszawska", "Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych", "Muzeum Mazowieckie w Płocku"
|
2016 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Artur Tajber. La période hippie de Witkacy, Traduit de l’anglais par Véronique Garneau-Allard, "Inter" n° 123 - Printemps 2016, Numéro 123, p. 52–53. (dodał Przemysław Pawlak). Tekst w języku angielskim, Flower Power of Witkacy, nadesłał autor. Artur Tajber (ur. 1953), polski artysta intermedialny, performer, dziekan wydziału intermediów na ASP w Krakowie.
- Zbigniew Herbert, Tadeusz Chrzanowski, "Mój bliźni, mój bracie". Listy 1950-1998, Znak, 2016 Tu 2 autoportrety fot. "à la Witkacy" (m.in. Kisielewskiego) (dodał Przemysław Pawlak)
Fotografie: Tadeusz Chrzanowski á la Witkacy, lata pięćdziesiąte (s. 10) oraz Stefan Kisielewski á la Witkacy - "my z niego wszyscy", 1950 rok.
- premiera przedstawień Teatru PROTEZOWNIA 14 XII 2016 w Zakładzie Karnym we Wrocławiu.
Przygotowali je z więźniarkami i więźniami Elżbieta Golińska i Marek Tybur, którzy wcześniej pokazali cykl portretów inspirowanych Witkacym ("Gęby Witkacego"). (dodał Janusz Degler)
|
 |
 |
 |
 |
- Koncert zespołu Hashtag Ensemble, koncert "Witkacy", z cyklu „Partytury Fotograficzne”: dźwiękowe odczytanie autoportretów wykonanych przez Stanisława Ignacego Witkiewicza. Hashtag Ensemble w składzie: Ania Karpowicz – flet, Marta Grzywacz – głos, Dariusz Przybylski – Hammond, Paweł Janas – akordeon, Krzysztof Kozłowski – syntezator, Wojciech Błażejczyk – gitara elektryczna, Leszek Lorent – perkusja. Warszawa, Prom Kultury Saska Kępa, 13 listopada 2016 (dodał Janusz Degler) Zob. youtube (dodał Dominik Gac)
- Rita Kaczmarska, absolwentka ASP w Warszawie (2016) przygotowała w ramach swojego dyplomu serię 3 komiksów inspirowanych dramatami 8-letniego Stasia Witkiewicza: "Karaluchy", "Menażeria" (zaprojektowana do oglądu przez okulary 3D), "Księżniczka Magdalena, czyli Natrętny Książę". (dodał Marek Średniawa)
- Przemysław Wiśniewski, Teatr Fotografii, spektakl PERSY ZWIERŻĄTKOWSKAJA na podstawie zaginionego dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza w wykonaniu aktorów rzeszowskiego Teatru MASKA, grudzień 2016
- Marcin Kościelniak, Jacek Kryszkowski. Uciekinier z kultury. Część 1: Zrzuta. Część 2: Wyprawa. „Widok. Teorie i praktyki kultury wizualnej” 2016, nr 13 i 14, Instytut Badań Literackich PAN, Instytut Kultury Polskiej UW, Widok. Fundacja Kultury Wizualnej (dodał Janusz Degler)
(...) Kryszkowski, w towarzystwie żony Elżbiety Kacprzak i przyjaciela Mikołaja „Mikena” Malinowskiego (...), miał dotrzeć na grób Witkacego w Jeziorach, wykopać z niego kość, następnie sproszkować ją i przewieźć do Polski. W 1985 roku mijała setna rocznica urodzin Witkacego: UNESCO ogłosiło rok Witkacego, planowano narodową akcję sprowadzenia prochów Witkacego do Polski, a MSZ rozpoczęło dialog z władzami Związku Radzieckiego. Ten kontekst był tłem dla akcji Kryszkowskiego (...)
Zob.
1985, Jacek Kryszkowski, Podróż po Witkacego do Rosji
|
 |
 |
 |
fot. Andrzej Pilichowski Ragno
na portalu "foto-kurier.pl"
|
- Bogdan Mizerski, Witkac Song_mix, OFF RECORDS (podstawą nagrania jest CD Witkac Song, 1996). Bogdan Mizerski, muzyk, kontrabasista, kompozytor, autor tekstów, producent. Muzyka dla teatru: Matka (wg Witkacego) – Teatr E. Czerczuk, Festiwal Teatralny, Avignon 2000; Narkotyki (wg Witkacego), Teatr Komedii, Warszawa. Rozmowa z kompozytorem (2002). Inne "witkacowskie" kompozycje Mizerskiego, zob. 1985, 1996, 2003, 2011 i wybrane realizacje
- Wrocław, 24 czerwca, 2016, na terenie ZK nr 1, projekt MURY 2016 – GĘBY WITKACEGO (otwarte, nocne, multimedialne prezentacje na murach więziennych dzieł plastycznych, parateatralnych i fotograficznych autorstwa osadzonych w tym zakładzie). Zajęcia prowadziła Elżbieta Golińska – aktorka Teatru Współczesnego i Marek Tybur – historyk sztuki. Przykłady 1 2
- Zużyte wszystko. Projekt Witkacy: Mateusz Kwapień – akordeon, Artur Telwikas – elektrofony elektroniczne, Maciej Żmidziński – sample, głos (teledysk) (dodał Jacek Pawlak)
- Jan Kawiorski, SIW vs peyotl, wiersz/sonata, 2016, (dodał Paweł Polit)
|
2015 |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych Zachęta, Warszawa Jan Dziaczkowski, Historie prawdziwe i zmyślone
17.10 - 22.11 2015 na wystawie
m.in. kolaże z Witkacym. Zob. galerię reprodukcji na stronie Zachęty.
Reprodukcja: Jan Dziaczkowski, Wizja Witkacego po wizycie w pracowni Picassa,1918, z cyklu Pozdrowienia z wakacji, 2003-2007 © Aleksandra Dziaczkowska, Monika Klonowska, Julian Klonowski. Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuk Wizualnych
Zob. rok 2003 (dodał Paweł Polit)
- Projekt filmowy Nursery Rhyme of a Madman, czarna komedia, thriller, na motywach Wariata i zakonnicy, 2015, Kanada. Reżyseria, scenariusz, produkcja Igor Stephen Rados, zdjęcia John Holosko C.S.C., muzyka Jason Greenberg. Obsada: Christoper James, Pola Tumarkin, Keith Fernandes, Tim Kachurov, Carmen Piovesan, Terry Samuels, Catherine Glen. Projekt inspirowany przedstawieniem The Madman and the Nun w inscenizacji Toronto Theatre Academy z maja 2009 (dodał Marek Średniawa)
- Zespół KINSKY, Inteligencja nie ma być tępiona lecz przeflancowana, 2015, kompozycja nagrana w związku z rokiem Witkiewiczów (dodał Kuba Gryzowski)
- Spektakl Gdyby to była moja ulica, 3 i 4 lipca 2015 w Parc St Cyr w Rennes w reżyserii Dawida Żakowskiego i Pauliny Almeidy. Spektakl stworzyli młodzi artyści z Polski, Portugalii, Francji i Niemiec. Inspiracją i głównym tematem pracy były dzieła Fernando Pessoi, twórcy Księgi Niepokoju, oraz - Listy do Bronisława Malinowskiego i Nowe Wyzwolenie Stanisława Ignacego Witkiewicza. Zob. Warsztaty If this was my street – Gdyby to była moja ulica – teatr fizyczny w przestrzeni publicznej. (dodał Przemysław Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
- Warszawa, Officyna Art&Design, Aleje Jerozolimskie 107, Przez czwartą ścianę. Dramat Witkacego na płótnie.
Wystawa malarstwa inspirowanego dramatami S.I. Witkiewicza. Kurator: Stefan Okołowicz. 2.12.2015 - 5.1.2016. Zdjęcia z otwarcia. Katalog, Przez czwartą ścianę. Dramat Witkacego na płótnie, tu: fragmenty tekstów Przemysława Pawlaka (Rzodkiewki Lope de Vegi; Przywrócić godność Szewcom) i Wojciecha Sztaby Teatr w głowie.
- Krzysztof Beśka, Autoportret z samowarem, Wyd. Melanż, Warszawa 2015 (Ważnym wątkiem jest znajomość ze słynnym portrecistą Maksymilianem Winterem. Postać ta wzorowana jest na Witkacym). (dodał Przemysław Pawlak)
- Pracownia Malarska Jacka Bukowskiego, Hommage à Stanisław Ignacy Witkiewicz, Galeria Ordynacka, ul. Ordynacka 9, Warszawa, sierpień 2015 - styczeń 2016 (dodał Przemysław Pawlak)
- 10-11.12.2015. Katedra Literatury i Kultury Polskiej Akademii Techniczno-Humanistycznej i Dom Kultury im. Wiktorii Kubisz we współpracy z Miejskim Zarządem Oświaty w Bielsku-Białej: OSWAJANIE WITKACEGO Program sesji (dodał Jacek Proszyk) Witkacy w Kubiszówce
|
 |
 |
 |
 |
- Twój Witkacjusz, ukochany mężuś, czyli wariacje na listy Witkacego do żony Jadwigi, słuchowisko (czytagram) czytagrane na żywo przed publicznością. Zaprezentowane podczas Festiwalu Czytania 2015 w Szczecinie w Książnicy Pomorskiej. W roli Stanisława Ignacego Witkiewicza wystąpił aktor Adam Bauman. Listy czytane były przy tym samym biurku, przy którym przed laty pracował Witkacy. Prezentacji towarzyszył podkład dźwiękowy Piotra Łyczykowskiego.
(dodał Tomasz Pawlak)
- Maria i Witkacy – projekt interdyscyplinarny (Hołd dla Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Stanisława Ignacego Witkiewicza). Wystawa: Maria Kossak; Performans: Leon Krzysztof Dziemaszkiewicz; Wideo: Michał Andrysiak.Projekt prezentowany był 27.06.2015 w polsko-niemieckiej księgarni Buchbund w Berlinie (dodał Przemysław Pawlak)
- Klaudiusz Wesołowski, Potwory i Przyjaciele Witkacego, film animowany, 1:40, drugie miejsce w 18. Ogólnopolskim Konkursie Interpretacji Dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza „Witkacy pod Strzechy” w Słupsku. (dodał Przemysław Pawlak) zob. 2018, wersja 4-minutowa p.t. Miazmat
- warsztaty KRESKA PLAMA KOLOR, Kotłas 2015 (rejon Archangielsk), prowadzone przez Kamę Kuik (zob. Portreciarnia) (Poznań). Dzieci i młodzież rysowały i malowały podczas warsztatów plastycznych zorganizowanych przez Kotłaską Polonię. Tematem zajęć były wątki z życia i twórczości polskich malarzy związanych z Rosją. WITKACY szczególnie zainspirował dzieci! Technika: Pastel tłusta, tempera, ołówek, kredki i pisaki na kartonie 35x25 cm. (dodał Przemysław Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
- Museum of Selfies, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Portret Stefana Szumana, Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (w zbiorze Selfies znajdują się też inne portrety Witkacego) (dodał Marek Średniawa)
- Witkacy. Gra planszowa, w której wykorzystano reprodukcje obrazów Witkacego z kolekcji Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. Gracze wcielają się w role konserwatorów obrazów, którzy starają się odnaleźć i złożyć w całość obrazy Witkacego, korzystając jedynie z jego kawałków. Wydawca: Bomba Games, Bytów. Projektant: Maciej Poleszak, Michał‚ Szewczyk. Zob. też: Jak to z „Witkacym” było… (gra pod patronatem Board Times) (dodała Beata Zgodzińska)
- John Gillies, Witkacy i Malinowski: pokaz kinematograficzny w 23 scenach (Witkacy and Malinowski: a cinematic séance in 23 scenes), Australia 2015, 40 min (dodała Beata Zgodzińska)
- Paulina Ołowska w Tate Modern w Londynie: instalacja oraz spektakl-performans na podstawie dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza Matka. Niesmaczna sztuka w dwóch aktach z epilogiem, 14 – 27 września 2015. Wywiad z artystką
(dodał Przemysław Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
|
2014 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Joanna Wilczak, plakat 6. Festiwalu Piotra Skrzyneckiego, 19-22 listopada 2014, Miejski Dom Kultury w Mińsku Mazowieckim. W programie Festiwalu m.in.: Piwnica pod Baranami, Makabreski na podstawie tekstów Witkacego oraz Witkacy-Appendix, Teatr Witkacego w Zakopanem. (dodał Marek Średniawa)
- Wojciech Brewka (ur. 1980, Kalisz) Psycholizm, 2014 r., akryl, nitro/płótno, 150 x 100 cm (dodał Przemysław Pawlak)
- Jakub Gryzowski, Odpryski Czystej Formy. 2014, video, 13:07
- Maciej Pinkwart, Kocham Cię strasznie. Sztuka w dwóch sekwencjach. Projekt okładki Renata Piżanowska. Opracowanie graficzne Sławomir Mirski, Nowy Targ 2015, s. 78. Wydawca "Wagant". Prapremiera sztuki, której bohaterkami jest dwanaście kobiet, związanych z Witkacym, odbyła się w zakopiańskim Teatrze Witkacego 17 IX 2014. Zrealizowano ja jako monodram w wykonaniu Katarzyny Pietrzyk. Reżyserowała Justyna Kowalska. (dodał Janusz Degler)
|
 |
 |
 |
 |
- Józef Leon Girtak - nagranie zespołu Palfy Gróf 24.02.2014 Palfy Gróf to zespół powstały początkiem 2012 roku w Zakopanem. Miejscem debiutu zespołu była mała scena Teatru im St.I.Witkiewicza w Zakopanem. (dodał Tomasz Pawlak) Zob. też tekst Marka Średniawy: Palfy Gróf – któż to znów?
- Jeremy Millar, M/W – wystawa w Muzeum Sztuki w Łodzi, ms1, Więckowskiego 36, 30.5. – 24.8. 2014, kurator: Paweł Polit.
Projekt (zob. wystawa w Londynie w 2009 roku) odwołuje się do wyprawy Bronisława Malinowskiego i Witkacego na Cejlon i do Australii. Millar zadaje pytanie, co by było gdyby Witkacy nie przerwał wyprawy i kontynuował badania wspólnie z Malinowskim? Wystawa złożona jest z 3 części: As Witkiewicz, to cykl 12 czarnobiałych fotografii z wyspy Kiriwina, tak, jakby może wykonał je Witkacy; With the Left Hand – Soulava, naszyjnik rytuału Kula, opisanego przez Bronisława Malinowskiego w Argonautach Zachodniego Pacyfiku, (muszle, szklane paciorki, ziarna bananów, polskie monety z wizerunkiem Bronisława Malinowskiego z roku 2002); Metafizyka dwugłowego cielęcia, dokumentacja video spektakli w wykonaniu zespołów teatralnych z Nowej Gwinei i Australii.
Fotografie Soulavy (1), (2): materiały Muzeum Sztuki w Łodzi.
- Michał Hnatiuk, dwupłytowy album "noi2er x witkacy". Album muzyczny podzielony na dwie części: melodyjną (literatura) i psychodeliczną (obrazy i rysunki). Płyta została nagrana we Wrocławiu i w Wałbrzychu w latach 2013-2014. Zob. też Noi2er x Witkacy - Literature / Paintings & Drawings, 2014
- Małgorzata Czyńska, Najpiękniejsze kobiety z obrazów. Prawdziwe historie. Projekt okładki Katarzyna Ewa Legendź, fot. na pierwszej stronie okładki: Tamara Łempicka, fot. Madame d'Ora, Kraków 2014, Wydawnictwo Znak Horyzont. Tu: Fantastyczność w życiu i poza życiem. Nina Witkiewiczowa i Witkacy, s. 63 - 82.
|
2013 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Orli Nativ, There is Nothing Bad Which Could Not Turn Into Something Worse film krótkometrażowy (6 minut) według The Madman and the Nun (Wariat i Zakonnica) S.I. Witkiewicza, 2013 (USA). Reżyseria: Orli Nativ, zdjęcia: Nickalas Parker, światło: Kristin Hayes. kukiełki i kostiumy: Orli Nativ. Obsada: Walpurg - Nathan Bell, Siostra Anna - Regan Linton. Muzyka: "Homunculus" - Cul de Sac. Orli Nativ, projektantka kostiumów, artystka medialna. (dodał Marek Średniawa)
- Karolina Plinta, Hommage à Witkacy, Magazyn "Szum" nr 1, 2013, s. 65 (Wszystko wskazuje więc na to, że w krytyce artystycznej od czasów Witkacego niewiele się zmieniło...) (dodał Przemysław Pawlak)
- Fragmenty przemowy programowej Józefa Leona Girtaka, Bezimienne dzieło, akt IV (Dramaty, Warszawa 2016, tom II, s. 416). Pocztówki wydane przez Teatr Narodowy w Warszawie z okazji premiery Bezimiennego dzieła (prem. 2 III 2013, reż. Jan Englert). Projekt graficzny Marta Malesińska. (dodał Janusz Degler)
- Witkacy występuje, wraz z innymi pisarzami, w tekście Jerzego Pilcha: Drugi dziennik albo autobiografia w sensie ścisłym, "Tygodnik Powszechny" 2013, nr 49 z 8 XII, s. 43 (il. Andrzej Dudziński). (dodał Tomasz Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
- Witkacy w pracy o historii matematyki: Jerzy Mioduszewski, Cztery szkice z przeszłości matematyki, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2013 – tu Witkacy występuje jako jeden z rozmówców w fikcyjnym dialogu tworzącym pierwszy szkic pt. Nie kochamy tego wieku – o Leonardzie Eulerze, s. 55-57 (dodał Przemysław Pawlak)
- Maciej Parowski, Burza. Ucieczka z Warszawy '40, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2013 opracowanie graficzne Grzegorz Kalisiak. Nowe, komiksowe wydanie (dodał Przemysław Pawlak) zob. pierwsze wydanie z 2010 roku
- „622 upadki", Grupa Tańca Współczesnego (GTW), choreografia i reżyseria Maciej Cierzniak, muzyka: Sinojja tekst: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Spektakl stworzony został w oparciu o powieść „622 upadki Bunga, czyli Demoniczna Kobieta".
- Maciej Pinkwart, Chrzciny Witkacego. Projekt okładki Renata Piżanowska, Nowy Targ 2013, "Wagant", s.95. Akcja sztuki dzieje się od sierpnia do stycznia 1891. Prapremiera odbyła się w Białej Izbie Związku Podhalan w Zakopanem w 1986 w wykonaniu aktorów Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej. (dodał Janusz Degler)
|
 |
 |
 |
 |
- Marek Wyszomirski-Werbart, ... Chyba nie mogę Pani posądzić o demonizm. Witkacy, Gdynia 2013, Wydawnictwo Novae Res, s.360 (dodał Tomasz Pawlak)
- The Krasnals. Whielki Krasnal "Witkacy: 'Girls like horses, ponies, but from all of them they prefer donkeys / Dziewczynki lubią koniki, kucyki, ale najbardziej uwielbiają osły.". 2013. Oil on canvas. 40 x 35 cm. Grupa anonimowych artystów - zob blog i facebook
- Rafał Rola, 2231020, 2013, obraz komputerowy. Portret Witkacego należy do mrocznej galerii portretów artystów, m.in. David Lynch, David Cronenberg, Francis Bacon, Gary Oldman, David Bowie, Jack Nicolson i HR Giger. (dodała Dorota Niedziałkowska)
- Elena de Varda, Ingarden i Witkiewicz, film dokumentalny, 30 minut, wersja polska i włoska. W filmie użyte zostały nieznane dotąd materiały archiwalne. Informacje na stronie autorki.
|
2012 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Sopocki Teatr Tańca Wariat i zakonnica na podstawie dramatu S.I. Witkiewicza Reżyseria, choreografia i wykonanie: Jacek Krawczyk, Izabela Sokołowska Premiera 1. Maja 2012
- Spektakl Anthony’ego Nikolcheva: The Echoes off the Walls Underground Are Louder Than Your Footsteps Above Me (Echa odbite od ścian podziemia brzmią donośniej niż odgłosy twoich kroków nade mną). Tragedia dla jednego aktora o komedii sprzedaży wywołanej recesją. Za inspirację posłużyły m. in. Notatki z podziemia Dostojewskiego oraz Listy do Bronisława Malinowskiego i filozofia Stanisława Ignacego Witkiewicza. Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Teatr Laboratorium. Premiera 4 listopada 2012. (dodał Przemysław Pawlak)
- Daniel Zagórski, Stary Witkacy z cyklu Starzy Mistrzowie, grafika komputerowa. Zob. też inne prace (dodał Przemysław Pawlak)
|
2011 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Joanna Grochocka, plakat z cyklu "Narysuj swoją Polskę", dla "Tygodnika Powszechnego", 2011. M. Zalejski, Narysuj swoją Polskę, „Tygodnik Powszechny” 2011, nr 46, s. 13. Na zaproszenie „Tygodnika Powszechnego” powstał cykl 18 projektów plakatów Narysuj swoją Polskę, opublikowany w związku ze Świętem Niepodległości 2011. (dodał Janusz Degler)
- Listopad 2011, tournee zespołu Apteka śladami Witkacego: Apteka Witkacy Express – Chorwacja, Wielka Brytania i Rosja. Zob. zob e-teatr.pl, facebook, polskieradio.pl (dodał Przemysław Pawlak)
- Adam Zagajewski, Lekka przesada, Wydawnictwo a5, Kraków 2011; Warszawa, Biblioteka Narodowa 2021, s. 86-87, 91-92. (dodał Tomasz Pawlak)
|
 |
 |
 |
 |
- Autorka: MoriMoo, ilustracja w ramach Akcji Fundacji Liternet "Wolni pisarze / Wolne pisarki", mającej na celu zachęcenie społeczeństwa do czytania w internecie utworów dostępnych w domenie publicznej, 2011 zob. też ikonografia 2011
- Autorka: Zuzanna Kamińska, ilustracja, j.w. (dodał W. Sztaba)
- Płyta CD z nagraniem muzyki Bogdana Mizerskiego, zatytułowana IP / Tajemnica Istnienia. Jest to trzecia witkacowska kompozycja Mizerskiego po Witkac song oraz Asymetria / Sen. Wydawca: Muzeum Narodowe w Poznaniu, wrzesień 2011. Płyta dołączona do katalogu wszystkich 19 portretów i jednego pejzażu Witkacego, znajdujących się w Muzeum Narodowym w Poznaniu. (dodał Janusz Degler) zob.wystawy, 2011. Inne "witkacowskie" kompozycje Mizerskiego, zob. Zob. Rozmowa (2002) oraz inne "witkacowskie" kompozycje Mizerskiego, 1985, 1996, 2003, 2016 i wybrane realizacje
- Tadeusz Różewicz, *** (Witkacy uważał dotyk za...), Kwartalnik Artystyczny. Kujawy i Pomorze, 2011, nr 4, s. 11. Portret Tadeusza Różewicza: Michał Kobyliński, Wikipedia (dodał Tomasz Pawlak)
|
2010 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Maciej Parowski, Burza. Ucieczka z Warszawy '40, Warszawa, Wydawnictwo Narodowe Centrum Kultury, 2010.
Alternatywna historia Polski po wygranej Kampanii Wrześniowej z Witkacym i Schulzem wespół z Camusem i Orwellem na kongresie w Warszawie w 1940 r. Witkacy romansuje z Marleną Dietrich, dyskutuje z Gombrowiczem i otrzymuje pocztą paczkę z Sowietów, zawierającą wszystkie, nietknięte zeszyty jego własnego dziennika z okresu rewolucji. (dodał Przemysław Pawlak)
Recenzja Macieja Rybickiego.
- Tomasz Kozak, Wytępić te wszystkie bestie?, Warszawa 2010. Zbiór esejów Tomasza Kozaka, poza tekstem Pozór wzniosłości. Między historią i posthistorią, w którym odnosi się do poglądów Witkacego, obejmuje kilka tekstów przywołujących wybrane wątki z twórczości Tadeusza Micińskiego. Dzieła Micińskiego są również źródłem inspiracji dla jego filmów found footage: Lekcja jogi i Lekcja lucyferyczna (2007), dostępne na stronie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. (dodał Paweł Polit)
|
2009 |
|
|
|
 |
|
 |
|
- Jeremy Millar, Given, National Maritime Museum, London, 28 September 2009 – 17 January 2010. Wystawa złożona z 3 części: As Witkiewicz; Metaphysics of a Two-Headed Calf; With the Left Hand - Soulava (zob. wystawa M/W w Muzeum Sztuki w Łodzi, 2014)
- Witkacy - Robakowski, Confidence Man, Galerie Żak/Branicka, Berlin, 06.02.- 17.03.2009: ... two of the most important personalities in Polish art meet face-to-face for the first time. Autorki wystawy zestawiły 3 serie min Witkacego z pracami Józefa Robakowskiego: Moje videomasochizmy oraz Fotografia astralna. (dodała K.Damar)
- Tomasz Kozak, Pozór wzniosłości. Między historią i posthistorią, "Kronos" 2009, nr 3, ss.192-207. Esej ten ukazał się następnie w zbiorze Wytępić te wszystkie bestie?, 2010 (dodał Paweł Polit)
|
2008 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Izabela Mikrut, Redutki czyli historia reduty Ordona w pastiszach. [w:] P. Kowalczyk [red.], Śmiertelnie absurdalne zebranie. Najlepsze teksty zebrane w konkursie ad absurdum, Warszawa 2008, Wydawnictwo Indigo, tu: Witkacy, s. 18-20 (dodał Przemysław Pawlak)
|
2007 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- C-AKTIV. Wiersze señora Witkacego - Stanisław Ignacy Witkiewicz. 16.3.2007 Koncert Finałowy 28 Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. (dodał Janusz Degler)
- Madame Tutli-Putli, Chris Lavis & Maciek Szczerbowski, film animowany (nominowany do Oscara), 2007, 17 minut (dodał Przemysław Pawlak)
|
2006 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Adam Wierciński, Prace polonistów opolskich (Zmyślenia bibliograficzne), Oficyna Piastowska, Opole 2006, s. 19 - wydano w 150 numerowanych egzemplarzach. (dodał Przemysław Pawlak)
- Ewa Andrzejewska (1959 - 2017), fotografka, w latach 2006-2017 prowadziła „Zakład portretowy im. Witkacego” w studio fotograficznym, które urządziła w garażu mieszkania przy ul. Daszyńskiego 10 w Jeleniej Górze. Zob.: Wystawa Ewy Andrzejewskiej „Zakład portretowy im. Witkacego” w Galerii Korytarz w Jeleniej Górze, czerwiec-lipiec 2019. (dodała Krystyna Damar)
|
 |
 |
 |
 |
- Stanisław Ignacy Witkiewicz. Marginalia filozoficzne. Udział w wystawie: Andrzej Czarnacki, Maurycy Gomulicki, Maciej Grzybowski, Robert Szczerbowski. Kurator: Paweł Polit, Poznań, Galeria OKO/UCHO, styczeń 2006. Projekt katalogu: Robert Lemke. W katalogu pomieszczono rozprawę Adama Tarskiego "O pojęciu wynikania logicznego" ("Przegląd Filozoficzny" 1936, z. 1) z licznymi uwagami Witkacego na marginesach. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Elżbieta Janicka, Sztuka czy naród? Monografia pisarska Andrzeja Trzebińskiego, Kraków 2006, Wydawnictwo UNIVERSITAS, s.479 (dodał Przemysław Pawlak)
- Włodek Pawlik Trio - Witkacy (Anhelli), 2006 (dodał Marek Średniawa)
- Maryla Rodowicz, Tryptyk Witkacego, Festiwal w Opolu, 2006. Wykonany w ramach koncertu Świat w obłokach poświęconemu Markowi Grechucie. Tryptyk był jednym z utworów inscenizacji Szalonej lokomotywy w teatrze STU w Krakowie w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego
|
2005 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Tomasz Stańko Quartet, Witkacy, live at Jazz Baltica 2005 (dodał Tomasz Pawlak)
- Lindsay Davidson, szkocki muzyk i kompozytor specjalizujący się w grze na dudach, skomponował w 2005 r. ok 10 minutową operę - eksperymentalny utwór sceniczny na zespół kameralny, sześciu śpiewaków i chór za sceną do tekstu Cockroaches (Karaluchy) Stanisława Ignacego Witkiewicza. Druga jego opera The New Deliverance oparta jest na tekście sztuki Witkiewicza Nowe wyzwolenie. Dr Lindsay Davidson jest współzałożycielem i kierownikiem Embassy International School w Krakowie. Przetłumaczył z polskiego m.in. książkę o Szopenie. (dodał Marek Średniawa)
|
2004 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- S. I. Witkiewicz, Marginalia filozoficzne. Teksty Bohdan Michalski, Paweł Polit, Warszawa 2004, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.
Udział biorą: Paweł Althamer, Włodzimierz Borowski, Andrzej Czanacki, Maurycy Gomulicki, Maciej Grzybowski, Jarosław Kozakiewicz, Robert Szczerbowski. Kurator: Paweł Polit, Warszawa, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski 19 styczeń - 22 luty 2004. Na wystawie pokazano marginalia filozoficzne S.I. Witkiewicza ze zbiorów Biblioteki Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Maciej Grzybowski, pezzo-vit-cazzo. Fantazja fortepianowa na temat szkiców muzycznych Witkacego. Płytka dołączona do książki Marginalia filozoficzne, Warszawa 2004. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Tomasz Stańko, Peyotl - Witkacy, 2 CD, nagranie 2004, Polonia Records. Do albumu dodana została bogato ilustrowana książeczka (100 stron) z tekstami w języku polskim i angielskim o Stańce i Witkacym. Tekst na podstawie rozdziału Peyotl z książki Stanisława Ignacego Witkiewicza Narkotyki - Niemyte dusze czyta Marek Walczewski.
Zob. też Tomasz Stańko, 1986, 1994 (dodała Krystyna Damar)
- Włodzimierz Jan Zakrzewski, Rysunek polski, wydruk komputerowy i kredka, 53 x 73 cm (rozmiar papieru). Praca powstała w 2004 roku z okazji pobytu w Bukowinie Tatrzańskiej formującej się wówczas grupy Pendzle (złożonej z Ryszarda Grzyba, Tomasza Tatarczyka, Roberta Maciejuka, Tomasza Ciecierskiego). Artyści uczestniczyli w zorganizowanym przez Dorotę Monkiewicz sympozjum "Dziewięć sił", które poświęcone było Witkacemu. (Włodzimierz Jan Zakrzewski, ur. 1946, malarz, rysownik, grafik, autor filmów o sztuce i architekturze). (dodał Paweł Polit)
|
2003 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Zespół rockowy (postpunkowy) Armia, a właściwie jego frontman i autor tekstów Tomasz Budzyński, nawiązał do Witkacego tytułem albumu Pocałunek mongolskiego księcia (2003) i znajdującymi się na nim piosenkami: Pocałunek mongolskiego księcia (słowa) i Śmierć w Wenecji (słowa). Inny album tej formacji Soul Side Story Vol. 1 i 2 (2000) podaje taki skład zespołu: Czarny sygnalista z wież Puribongu i jego nieistniejące potwory, Rozencwajgowa, Sprzedawca, który nie ma nic do sprzedania, Syn Godzilli, Babka na demony, Arystokratyczny idiota roku, Kłepernik. (dodał Paweł Polit)
|
|
 |
 |
 |
- Jan Dziaczkowski, Wizja Witkacego po wizycie w pracowni Picassa,1918, z cyklu Pozdrowienia z wakacji, 2003-2007 © Aleksandra Dziaczkowska, Monika Klonowska, Julian Klonowski Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuk Wizualnych
- Jan Dziaczkowski, Witkacy w ogrodzie rozkoszy, ok. 2003 © Aleksandra Dziaczkowska, Monika Klonowska, Julian Klonowski Dzięki uprzejmości Fundacji Sztuk Wizualnych. Zob. Archiwum Dziaczkowskiego Fundacji Sztuk Wizualnych
- Agneta Pleijel, Lord Nevermore. Przełożyła Iwona Jędrzejewska. Projekt okładki Agnieszka Spyrka, Warszawa 2003, Wydawnictwo Jacek Santorski & Co, s.482. Powieść szwedzkiej pisarki o przyjaźni Malinowskiego z Witkacym, która ukazała się w 2000 r. i okazała się bestsellerem. Przetłumaczono ją na francuski, niemiecki. angielski, włoski, hiszpański. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Bogdan Mizerski, płyta CD pt. ASYMETRIA / SEN, zawierającą muzykę inspirowaną portretami Asymetrycznej Damy. (dołączona do katalogu Pałam chęcią rysowania Jej Asymetrii. Witkacy. Kolekcja portretów Asymetrycznej Damy Stanisława Ignacego Witkiewicza, Muzeum Historii Katowic 2003). Inne "witkacowskie" kompozycje Mizerskiego, 1985, 1996, 2011, 2016 i wybrane realizacje
|
2001 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Portraitgeschichten um die "Portraitfirma S.I.Witkiewicz", Ludwigsburg, September 2001, Verlag der Studiengalerie an der Pädagogischen Hochschule Ludwigsburg. Prace studenckie powstałe w ramach seminarium na temat „Firmy Portretowej” Witkacego. Tu: Reglement der Portraitfirma "S.I.Witkiewicz". Übersetzt von Wojciech Sztaba. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Jeden z bohaterów Granicy sokoła (2001) i Młyna w piekarni (2002) Jarosława Abramowa-Newerlego to mieszkający w Toronto polski emigrant, zwany Newyorkerem, ziemianin z Podola, Piotr Bielski z Olbrachcic herbu Jelita, przed wojną właściciel majątku Pieniaki, potomek zasłużonych Bielskich, panów na urzędach I RP: nadwornego łowczego koronnego Stanisława Augusta i kasztelana halickiego, a po kądzieli wnuk hrabiów Pusłowskich z Budziejówka. Pracę magisterską pisał o Stanisławie Ignacy Witkiewiczu, co jest kilkakrotnie wspominane przy okazji cytowanych powiedzonek i neologizmów Witkacego. (dodał i komentował Przemysław Pawlak)
|
2000 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Agneta Pleijel, Lord Nevermore. Omslag: Elsa Wohlfahrt, Stockholm 2000, Norsteds Fórlag, s. 493. Zob. tłumaczenie 2003 (ze zbioru Janusza Deglera)
|
1999 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Jacek Urbański, Limeryki o postaciach (Warszawa 1999) (ze zbioru Janusza Deglera)
- Stefan Chwin, Esther, Gdańsk 1999, Wydawnictwo "Tytuł", s. 309-310. (W powieści wspomniany jest portret kobiety, wykonany przez oficera w pułku lejbgwardii, Witkiewicza, "który w chwilach wolnych od koszarowych obowiązków, zajmował się rysowaniem portretów"). (dodał Tomasz Pawlak)
|
1998 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Anna Żakiewicz, Karaluchy dwa, Dramat w jednym akcie (na razie), 1998. (tekst opublikowany w księdze pamiątkowej dla prof. Juszczaka, przygotowanej z okazji 80 urodzin) (dodała K. Damar)
- Oov Oov – album zespołu Voo Voo wydany w 1998, Music Corner Records. Tu: Pusz się, 7:10, muzyka – Wojciech Waglewski z tekstem Witkacego. (dodał Tomasz Pawlak)
|
1996 |
|
|
|
|
|
|
|
|
1995 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Anna Żakiewicz, W małym dworku II. Dramat w pięciu aktach, 1995. Zob. katalog wystawy Rysunki Stanisława Ignacego Witkiewicza w Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku, 1995
- Kinoteatr Witkacego, film dokumentalny, reżyseria Helena Kwiatkowska, zdjęcia Witold Dusiński, Bogusław Dąbrowa-Kostka, 1995. O wpływie filmu na twórczość Witkacego mówią : Jan Błoński, Janusz Degler, Ryszard Kluszczynski, Maria Malatyńska, Anna Micińska, Wojciech Sztaba, Anna Żakiewicz.
|
1994 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Marek Kośmider, Stanisław Ignacy Witkiewicz, w tomie: Syn człowieczy, Lublin - Poznań - Wągrowiec 1994. Stowarzyszenie Umarłych Poetów, s. 53 (ze zbioru Janusza Deglera)
- Stanisław Ignacy Witkiewicz, Do przyjaciół gówniarzy. Ilustracje Krzysztof Jackowski, posłowie Anna Micińska, koncepcja, reakcja i opracowanie graficzne Jerzy Daniel, Kielce 1994, Oficyna „Scriptum” (dodał Wojciech Sztaba)
- Czesław Kuriata, Śmierć Witkacego, z tomu Kłania się nam Gogol, Koszalin 1994, s. 53, i w tłumaczeniu na czeski: C. Kuriata, Witkacyho smrt. w: Psí víno, tłum. Libor Martinek, 2002, s. 10. (dodał Przemysław Pawlak)
- Jerzy Duda-Gracz, Wieś Brzegi - Witkacemu: Wyzwolenie Nowe II, 1994. Reprodukcja w: Duda-Gracz, Remanenty, katalog wystawy, b.d. Tu reprodukcje innych obrazów z lat 1992-1994 inspirowanych twórczością i postacią Witkacego, m.in. jeden z wielu pod tytułem: Gmina Zakopane - Witkacemu. (dodał w.s.)
|
 |
Witkacy - Peyotl. Stańko
|
Witkacy - Peyotl. Walczewski
|
Witkacy - Peyotl. Pszoniak |
- Wojciech Sztaba, Spacer (Witkacy z psami),1994, olej na płótnie (wł. prywatna)
- Witkacy - Peyotl. Program muzyczno - literacki inspirowany tekstami i malarstwem Witkacego. Wykonawcy: Tomasz Stańko, Marek Walczewski, Wojciech Pszoniak, dodatkowo Simple Acoustic Trio. Reż. Jola Ptaszyńska, TVP2 1994. Na youtube: A wszystko zaczęło się od małego złotego posążka faunowatego Belzebuba, Mózg wariata, Jaskinia szaro-żółta z wylotem na również tego koloru pustynię, Na olbrzymiej tarczy niosą hiperjastrzębio - gada, Luksusowy gad w rodzaju dinozaura śmieje się do mnie. Zob. też Tomasz Stańko, 1986 2004 (dodała Krystyna Damar)
|
1993 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Zbigniew Raj śpiewa Kielce według Witkacego w "Piwnicy pod Baranami", 6.3.1993 (dodał Tomasz Pawlak)
- Wojcieh Sztaba, Camera obscura (Virginia Woolf, Nam June Paik, Witkacy i NN), 1993, olej na płótnie
|
1992 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Barbara Hanicka, Portret wielokrotny Jerzego Grzegorzewskiego, czyli "Tak zwana ludzkość w obłędzie". Premiera w Starym Teatrze w Krakowie 17 maja 1992. Scenariusz i reżyseria Jerzy Grzegorzewski, scenografia Barbara Hanicka, muzyka Stanisław Radwan. Pocztówka wydana przez Stary Teatr. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Aleksander Pieniek, Wariacje witkacologiczne, collage. Ilustracja do: Karol Lesman, Moje fascynacje Witkacym, "Dekada Literacka 1992, nr 22, s. 9. (dodał Tomasz Pawlak)
- Aleksander Wat, Z listu do Witkacego, "Na Głos" 1992, nr 8 (33), s. 46-47. (ze zbioru Janusza Deglera)
|
1991 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Los Loveros, Ekscentrycy, album opublikowany w 2015 roku, zawiera nagranie z sesji w Wejherowie 1991. Tu: Jamburowy statek, 2:29 (S.I. Witkiewicz, Pożegnanie jesieni) O zespole: 1 2 (dodał Paweł Polit)
- Józef Robakowski, Portret formistyczny - Witkacemu, 1991 (dodał Wojciech Sztaba)
|
1989 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Bogdan Korczowski, Against Nothingness, The Only Way Out, olej na płótnie; wystawiony w Nowym Jorku, Frank Bustamente Gallery, "Korczowski, Recent Paintings", 3.4 - 5.5 1990. Do obrazu załączony cytat z Jedynego wyjścia: (dodał Wojciech Sztaba)
|
 |
 |
 |
 |
- Ogólnopolskie Prezentacje Amatorskich Spektakli Witkacowskich. "Witkacy' 89", Młodzieżowy Dom Kultury w Żninie. Udział wzięło dziewięć zespolów. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Mieczysław Porębski, Z. po-wieść, ilustracja na obwolucie Wiesław Wałkuski, opracowanie typograficzne Jerzy Porębski, Warszawa 1989, Państwowy Instytut Wydawniczy. Tu o Witkacym: s. 178-181, 214-215, 438-439, 429-431, 441-443 O powieści: Katarzyna Szkaradnik, Sylwa – summa – testament? (dodał Wojciech Sztaba)
- Kazimierz Urbański, Witkacego wywoływanie duchów, film krótkometrażowy, 17 min. Muzyka: Ryszard Szeremeta, zdjęcia:Krzysztof Szyszka, Telewizyjne Studio Filmów Animowanych w Poznaniu 1989. Trailer Info (dodał Janusz Degler)
- Pożegnanie jesieni, film fabularny, reżyseria Mariusz Treliński, scenariusz Wojciech Nowak, Janusz Wróblewski, Mariusz Treliński, główne role Jan Frycz, Maria Pakulnis, Grażyna Trela, muzyka Michał Urbaniak, zdjęcia Jarosław Żamojda, scenografia Andrzej Przedworski, kostiumy Ewa Krauze, montaż Teresa Miziołek, Produkcja Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego. (dodał W.S.)
|
1988 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Zanzibar, Verdensteatret, Norwegia. Koncepcja Lisbeth Bodd, Trine Falch, reżyseria Lisbeth Bodd. Premiera 20.06.1988. Przedstawienie w namiocie cyrkowym w Norwegii, na promie z Oslo do Hirtshals w Danii i do Harwich w Anglii. Foto: Anne Lise Stenseth (dodał Tomasz Pawlak)
- Zbigniew Jerzyna, Witkacy, w: tegoż, Moment przesilenia, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1988, s. 76-77. Pierwodruk w: "Sztuka" 1985, nr 2-3.
(...) W kraju, w tórym wzrastała agresywność / Karłów - musiał udawać błazna. (...)
(dodał Przemysław Pawlak)
|
1987 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Edward Bogusławski, Sonata Belzebuba (w idowisko muzyczne w 2 aktach), Soliści i Orkiestra Kameralna Państwowej Opery We Wrocławiu, pod dyrekcją Roberta Satanowskiego, Polskie Nagrania Muza – SX 2282-83, podwójny album. (dodał Paweł Polit). Zob. prapremiera 1977
- Włodzimierz Pawlak, Stanisław Ignacy Witkiewicz 1917-1987, 1987, olej, płótno. Muzeum Narodowe w Krakowie
- Jacek Kaczmarski, Witkacy do kraju wraca, słowa: 17.9.1987. Z programu "Kosmopolak". Youtube. (dodał Tomasz Pawlak)
|
1986 |
|
|
|
Witkacy – Peyotl
|
Witkacy – Peyotl |
|
|
- Tomasz Stańko – Witkacy – Peyotl. 2 LP, 1. Witkacy/ Peyotl/ Stańko/ Walczewski, 2. Tomasz Stańko/ FREELECTRONIC . nagranie kwiecień 1984 - listopad 1986. Tekst na podstawie rozdziału Peyotl z książki Stanisława Ignacego Witkiewicza Narkotyki. Niemyte dusze czyta Marek Walczewski. Wydanie "PolJazz" (różne daty wydania płyty: 1986, 1987, 1987). Projekt okładki Henryk Waniek. Kolejne wydania "Polonia Records" (1996, 2004, 2007). Na płycie: 1. My W.S. Friend, 2. Witkacy – Wizje Cz. I, 3. Witkacy – Wizje Cz. II, 4. Hej! Na youtube: Wizje Cz. I, Wizje Cz. II, Hej I!
Zob. też Tomasz Stańko, 1994, 2004 (dodała Krystyna Damar)
|
1985 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Tumor Witkacego, film TV biograficzny. Reżyseria: Grzegorz Dubowski, scenariusz: Grzegorz Dubowski, Alain van Crugten, obsada: Krzysztof Chamiec, Marek Barbasiewicz, Laura Łącz, Anna Seniuk, Janusz Zakrzeński (Witkacy), Mariusz Wojciechowski, Jacek Romanowski (Strzemiński), zob. pełną informację premiera: 25 lutego 1985. (dodał Wojciech Sztaba)
- Zespół muzyczny Genezyp Kapen, powstał w maju 1985, jego "muzyka stanowi interesującą kompilację muzyki przełomu lat 70. i 80., to jest: ostrego rocka, punka, rockabilly, muzyki ska i reggae". (dodał Tomasz Pawlak)
- Ryszard Grzyb, Witkacy rozmawia z kobietą o Czystej Formie, 1985, akryl, 100,6x131,5, Muzeum Narodowe w Warszawie (dodał Wojciech Sztaba)
- Włodzimierz Pawlak, Stanisław Ignacy Witkiewicz podrzynający sobie żyły po wkroczeniu Niemców do Polski, 1985, Muzeum Narodowe w Warszawie (dodał Wojciech Sztaba)
|
 |
 |
 |
 |
- Jacek Dworski, Stulecie urodzin Witkacego 1885-1985. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Bogdan Mizerski, Witkacowidowisko Puć tu do mnie – muzyka, scenariusz, reżyseria. Multimedialny, plenerowy koncert w amfiteatrze w Świnoujściu podczas Festiwalu FAMA ‘85 z udziałem Kapeli Góralskiej Braci Krzeptowskich z Zakopanego oraz Andrzeja Przybielskiego, Krzysztofa Knittla, Marka Stryszowskiego, Słomy… (wydana audio kaseta – Sonid). Inne "witkacowskie" kompozycje Mizerskieg: 1985, 1996, 2003, 2011, 2016 i wybrane realizacje. Rozmowa z muzykiem (2002)
- Podróż do Witkacji, film dokumentalny, 16 min, Realizacja: Zbigniew Kowalewski. Zdjęcia: Leszek Winnicki Produkcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych (Warszawa), (youtube) 1985
- Arkadiusz Waloch, Portret Stanisława Ignacego Witkiewicza, z teki "Portrety słynnych zakopiańczyków".
(dodał Marek Średniawa). W tece Portrety słynnych zakopiańczyków. Noty biograficzne opracował Maciej Pinkwart, Nowy Sącz 1987, Sądecka Oficyna Wydawnicza. 32 rysunki formatu 30 x 22 cm.
|
 |
 |
 |
 |
- Władysław Terlecki, Gwiazda Piołun, Warszawa 1985, Czytelnik, wydanie III (wyd. I: 1968), s. 207. Akcja powieści rozgrywa się we wrześniu 1939 r. Losy bohatera przypominają dzieje ostatnich tygodni życia S.I. Witkiewicza. Powieść została przetłumaczona na język słowacki (przeł. M. Wlachovska). Na jej podstawie powstało w 1970 r. słuchowisko radiowe (adaptacja W. Lesiewicz) oraz film wg scenariusza autorskiego w 1989 r. (reż. Henryk Kluba, główną rolę zagrał Tadeusz Huk). (ze zbioru Janusza Deglera)
- Fort BS, Rozhulantyna, utwór z albumu kompilacyjnego Jeszcze młodsza generacja różnych wykonawców. Nagrania zrealizowano w okresie listopad 1984 - maj 1985 w studio Tonpress. (dodał Tomasz Pawlak)
- Jacek Kryszkowski, Podróż po Witkacego do Rosji. Wiosną 1985r. Jacek Kryszkowski wraz z Elą Kacprzak i Mikołajem Malinowskim udał się na Polesie do miejscowości Jeziory w granicach ówczesnego ZSRR celem odszukania grobu Witkacego i przewiezienia jego prochów do Polski. Jacek Kryszkowski (1955-2006) Absolwent malarstwa warszawskiej ASP. Zob. też artykuł Ewy Domańskiej, Transhumanacja jako transhumancja, czyli przepędzanie prochów Witkacego "Didaskalia" - Gazeta Teatralna nr 96. Akcja Jacka Kryszkowskiego nazwana przez Jerzego Truszkowskiego w książce "Artyści radykalni" - "najodważniejszą akcją artystyczną w polskiej sztuce". (dodał Przemysław Pawlak)
- Ewa Olszewska-Borys, medal WITKACY (S.I.Witkiewicz), tombak (mosiądz), 70 mm, 1985. Napis: Napis: S.I. Witkiewicz / WITKACY / 1885-1939; rewers: ZBIORY MUSZEUM POMORZA SRODKOWEGO W SŁUPSKU 1985 / FIRMA PORTRETOWA S.I. WITKIEWICZ (dodała Dorota Niedziałkowska)
|
1984 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Stanisław Bereś, Witkacy, "Odra" 1984, nr 2, s. 85-86. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Mistrzowie literatury i sztuki - Witkiewiczowie. Dokumentalny film telewizyjny TVP 1984 albo wcześniej. Komentarz: Maciej Pinkwart. Tu także rozmowa z Grzegorzem Dubowskim, reżyserem fabularyzowanego dokumentu o Witkacym, który właśnie był kręcony w Zakopanem (Tumor Witkacego, 1985). (dodał Tomasz Pawlak)
|
1983 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Katalog wystawy rysunków i pasteli Lidii Wilk Impresje teatralne. "Pragmatyści" Witkacego, reż. Krystian Lupa, Teatr C.K. Norwida w Jeleniej Górze. Jeleniogórskie Spotkania Teatralne, wrzesień 1983 r. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Jarosław Abramow-Newerly, Maestro. Sztuka w trzech aktach, Czytelnik, Warszawa 1984. Sztuka napisana w 1982, prapremiera w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu, 26 lutego 1983, reż. Alojzy Nowak. W programie m.in. reprodukcja autoportretu fot. S. I. Witkiewicza. 20 października 1983 wystawiona też na deskach Teatru Polskiego w Warszawie, w reż. Kazimierza Dejmka. W Teatrze Telewizji wystawiona w 1989, w Teatrze Polskiego Radia w 1993. Główny bohater, wybitny skrzypek, Orland Steinberg, cytuje wielokrotnie swych dawnych, sławnych przyjaciół, m.in. Witkacego – cytaty (podane w cudzysłowach, w przeciwieństwie do powiedzonek innych osób, przytaczanych w formie trawestacji lub pastiszu) pochodzą z listów do Kazimiery Żuławskiej, na podst. J. Żuławski, Z domu. Zob. "ecyklopedia teatru pl". (dodał i komentował Przemysław Pawlak)
|
1981 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Andrzej Czeczot, Szewcy, rysunki w programie teatralnym, Szczecin, Teatr Współczesny
- Józef Robakowski, Witkacy. Scenariusz: Józef Robakowski i Grzegorz Musiał (film na podstawie zdjęć Witkiewicza i "Szalonej Lokomotywy"), Wytwórnia Filmów Oświatowych (dodał Wojciech Sztaba)
|
1980 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Autoportret Witkacego, Jacek Kaczmarski, (tekst), 1980, Przemysław Gintrowski, (muzyka, wykonanie), nagranie na albumie koncertowym Przemysława Gintrowskiego, Jacka Kaczmarskiego i Zbigniewa Łapińskiego Muzeum, 1981.
|
1979 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Italo Calvino, Se una notte d'inverno un vaggiatore, Torino 1979 (Jeśli zimową nocą podróżny, PIW 1989) dwójka bohaterów: Czytelnik (Lettore) i Ludmiła (la Lettrice) chcą przeczytać opowiadanie Calvina (pod tym samym tytułem co oryginalna książka), ale w środku znajdują arkusze z innej książki Poza osadą Malbork (Fuori dell'abitato di Malbork), którą następnie kupują. Napisał ją polski autor Tazio Bazakbal. W niej znów znajdują arkusz innego utworu itd. Pisze o tym – rozpoznając bohatera Pożegnania jesieni – m.in. K. Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, Księgarnia Akademicka, Kraków 1997, s. 141–142. (dodał Przemysław Pawlak)
|
1978 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Jerzy Nowakowski, Ja - Witkacy, brąz lany, 95 x 157 mm, medal jednostronny. W zbiorach Muzeum Miejskiego we Wrocławiu, dział medalierski, (dawniej w Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu.) Reprodukowany w książce: Adam Więcek, Dzieje Sztuki Medalierskiej w Polsce, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1989. Druga wersja: 255 x 180 mm , 1978 r.
- „Szpital Przemienienia”, film w reżyserii Edwarda Żebrowskiego, na podstawie powieści Stanisława Lema. Scenariusz Edward Żebrowski i Michał Komar. Studio Filmowe Tor 1978. W roli poety Sekułowskiego - Gustaw Holoubek. Plakat: Jerzy Czerniawski. Cały fim na You tube.
Piotr Zakens, „Szpital Przemienienia”, Edwarda Żebrowskiego – czytanie Witkacego, w: Widziane po latach. Analizy i interpretacje filmu polskiego, red. Małg. Hendrykowska, Poznań 2000, s. 195-208.
Zob. też 1955 oraz komentarz
Wojciecha Sztaby Rozmowy istotne w "Szpitalu Przemienienia" Stanisława Lema
|
1977 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Edward Bogusławski, Sonata Belzebuba. Widowisko muzyczne w 2 aktach. Libretto: Edward Bogusławski wg dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza. Prapremiera: 19 XI 1977 w Państwowej Operze we Wrocławiu (Scena Kameralna w Auli Leopoldyńskiej). Dyrygent - Robert Satanowski. Reżyseria - Bogdan Hussakowski. Płyta w dwóch częściach (Polskie Nagrania 1987). Na okładce Kompozycja Fantastyczna (1915-1920) z Muzeum Narodowego w Krakowie. (ze zbioru Janusza Deglera)
|
1972 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Pocztówka z plakatem Henryka Tomaszewskiego: Teatr Studio. Witkacy (100 x 70 cm), Krajowa Agencja Wydawnicza KAW 1972. (ze zbioru Janusza Deglera)
- Tadeusz Konwicki, Scenariusz 622 upadków Bunga Janusz Degler: Maszynopis scenariusza "622 upadków Bunga" został odnaleziony przez Ewę Czerwiakowską w berlińskim archiwum Jana Lenicy (zm. 5 X 2001). Opracował go Tadeusz Konwicki, a Lenica miał zrealizować jako swój pierwszy film pełnometrażowy (częściowo aktorski, częściowo animowany) w koprodukcji międzynarodowej. Próby nakręcenia filmu skończyły się fiaskiem. Rękopis scenariusza odkrył Przemysław Kaniecki w archiwum domowym Konwickiego i opublikowal w kwartalniku "Tekstualia" 2011, nr 4, s. 41-89. Tadeusz Lubelski w książce Historia niebyła kina PRL (Wydawnictwo Znak, Kraków 2012) dokładnie omówił scenariusz i ustalił na podstawie korespondencji Konwickiego z żoną Danutą z Leniców, że powstał on w sierpniu i we wrześniu 1972 r. Gdyby doszło do realizacji, byłby to pierwszy film na podstawie tekstu Witkacego. (dodał Janusz Degler) Plakat do filmu Lenicy.
- Wspomnienie Adama Grzymały-Siedleckiego, pisane w dniach powstania warszawskiego, a wydane w tomie Nie pożegnani, Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 19-27. Założeniem tej książki było, żeby "dać przyszłemu historykowi literatury wiadomość, jak tych autorów dorobek oceniał jeden z rówieśnych im czytelników" (Przedmowa II, s. 10) (dodał Jan Gondowicz)
|
1971 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Zygmunt Lis, List do U Thanta, sekretarza Generalnego ONZ od Bytomskich Zakładów Sprzętu Psychicznego im. St.I. Witkiewicza, przebitka. Tekst: "Serkretarz Generalny ONZ / Pan U Thant / New York / Bytomskie Zakłady Wytwórcze Sprzętu Psychicznego im. St.I. Witkiewicza, proponują zatrudnienie generałów, marszałków oraz naczelnych strategów w rzeźniach miejskich, wojewódzkich krajowych i światowych. / Następnie proponujemy likwidację rzeźni na wszystkich szczeblach. / Wynik: 1) ocalone życie zwierząt rzeźnych / 2) ocalone życie ludzi rzeźnych na skutek bezrobotnych generałów, marszałków i naczelnych strategów./ Łączymy wyrazy szacunku / Zygmunt Lis."
Zygmunt Lis (1931-2014) malarz, absolwent ASP w Krakowie, profesor w Instytucie Sztuki w Cieszynie, 1956-1971 opiekun "Grupy Janowskiej" malarzy-amatorów, którą w 1946 roku ochroniła przed represjami Izabella-Czajka Stachowicz (Izabella Szwartz), wówczas w randze kapitana MO, ta sama, o której Anna Micińska pisze w posłowiu do Pożegnania jesieni, że w niej współcześni czytelnicy dopatrywali się prototypu Heli Bertz. (w:) S.I. Witkiewicz, Pożegnanie jesieni, Wrocław 1996, Wydawnictwo Dolnośląskie. (dodał Wojciech Sztaba)
|
1970 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Stanisław Edward Bury, Aby podnieść władzę?, "Życie i Myśl" 1970, nr 7-8. Tu: Alfabetem Witkacego. O Andrzeju Trzebińskim. Także w tomie Przypomnienia, zebrał J. Szczypka, PAX, Warszawa 1975, oraz: St. E. Bury, Rozmowy zapamiętane, w: W gałązce dymu, w ognia blasku... Wspomnienia o Wacławie Bojarskim, Tadeuszu Gajcym, Onufrym Bronisławie Kopczyńskim, Wojciechu Menclu, Zdzisławie Stroińskim, Andrzeju Trzebińskim, zebrał i oprac. Józef Szczypka, PAX, Warszawa 1977 (dodał Przemysła Pawlak)
|
1968 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Stanisław Ignacy Witkiewicz - Witkacy, film dokumentalny 48 min, realizacja: Grzegorz Dubowski, scenariusz: Anna Micińska, Produkcja: Telewizja Warszawa - Zakład Produkcji Filmów Telewizyjnych 1968 (youtube) (dodał Tomasz Pawlak)
- Eugeniusz Żytomierski, Śmierć Witkacego, "Wiadomości" (Londyn) 1968, nr 38 (21 VIII). (ze zbioru Janusza Deglera)
|
1967 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Anatol Stern, Tworzenie wierszem, fragment, pierwodruk "Poezja" 1967, nr 2 (dodał Przemysław Pawlak)
|
1966 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Jan Kott, Gdzie leży ten zamek?, w: tegoż, Aloes. Dzienniki i małe szkice, Czytelnik, Warszawa 1997 (wyd. 1: PIW, Warszawa 1966), s. 95–97.
Tu: mistyfikacja literacka – w recenzji inscenizacji dramatu F. Sagan Zamek w Szwecji (Teatr Współczesny w Warszawie, reż. A. Łapicki, prem. 26 VII 1961), streszczenie zmyślonego przez J. Kotta dramatu Witkacego Agnostyczna Eleonora, czyli Szwedzki sadyzm, który – podobnie jak m.in. Śnieg S. Przybyszewskiego – miałby być plagiatem zaginionej powieści Eleonora, czyli Zamek hrabiego Falsena markiza de Sade. „Nie wiadomo już w jaki sposób, ale rękopis ten miał z kolei w swoim ręku Witkacy. Udziwnił go nieco, przerobił po swojemu, wprowadził postać głuchej babki, stuletniej staruszki, zwolenniczki Wiener-Kreisu, hrabiemu kazał udoskonalać traktory, a młodemu człowiekowi rozmawiać z Eleonorą o Chwistku i formistach. Stary sługa po śmierci wraca przez okno. Tak powstał dramat Witkacego pt. "Agnostyczna Eleonora czyli Szwedzki sadyzm". Dramat ten, niestety, także pozostał w rękopisie. Jedyną kopię, jaka ocalała, miał w ręku Sandauer, szybko przełożył na belgijski i wysłał do Francji. Rękopis ten zaginął na poczcie”. (dodał Przemysław Pawlak)
|
1963 |
|
|
|
 |
|
|
|
|
1961 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Tadeusz Różewicz, Ślepa kiszka, w tomie: Zielona róża. Kartoteka, PIW 1961. (dodał Janusz Degler)
|
1957 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Grupa literacka "Feyment". E. Głębicka, Grupy literackie w Polsce 1945–1989. Leksykon, wyd. 2 poszerzone, Warszawa 2000, s. 131 (dodał Przemysław Pawlak)
|
1955 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Stanisław Lem, Czas nieutracony. Tom 1-3 : Szpital Przemienienia; Wśród umarłych; Powrót, Kraków, Wydawnictwo Literackie 1955. Powieść Szpital Przemienienia Lem ukończył we wrześniu 1948. Tu: postać poety Sekułowskiego, inspirowana poglądami Witkacego. Zob. wybór cytatów i komentarz Wojciecha Sztaby Rozmowy istotne w "Szpitalu Przemienienia" Stanisława Lema.
Zob. film Edwarda Żebrowskiego 1978
|
1953 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Czesław Miłosz, Zniewolony umysł, Paryż 1953 Instytut Literacki, t. 3 Biblioteki „Kultury”. Przedmowę do wydania francuskiego (La pensée captive, 1953) napisał Karl Jaspers, wstęp do wydania angielskiego (The Captive Mind, 1953) – Bertrand Russell.
"
(...) W roku 1932 w Warszawie ukazała się dziwna książka. Była to dwutomowa powieść pt. “Nienasycenie”. Autorem jej był St. I. Witkiewicz, filozof, malarz i pisarz. (...) atmosfera bezwładu i bezsensu rozpościera się nad całym krajem. Wtedy to pojawia się w miastach duża ilość przekupniów sprzedających w sekrecie pigułki Murti-Binga. Murti-Bing był to mongolski filozof, któremu udało się wyprodukować środek przenoszący “światopogląd” drogą organiczną. Ów “światopogląd” Murti-Binga, który zresztą stanowił siłę armii mongolsko-chińskiej, był zawarty w pigułkach w formie niejako skondensowanej. Człowiek, który zażył pigułki Murti-Binga, zmieniał się zupełnie, zyskiwał pogodę i szczęście.(...) Wizja Witkiewicza spełnia się dzisiaj w najdrobniejszych szczegółach na wielkich obszarach europejskiego kontynentu. Być może światło słońca, zapach ziemi, drobne uciechy codziennego Ŝycia, zapomnienie, jakie daje praca, mogą zmniejszyć nieco napięcie dramatu rzadko spotykanego w historii. Ale pod powierzchnią codziennych krzątań się i zabiegów trwa świadomość nieodwołalnego wyboru. Człowiek musi albo umrzeć - fizycznie czy duchowo - albo odrodzić się w sposób jeden, z góry zdefiniowany, przez zażycie pigułek Murti-Binga.(...)" PDF
|
1950 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Władysław Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 3 , Kraków 1950 (tu okładka z wydania 2011) pisze o Witkacym:
(dodał Jan Gondowicz)
|
1949 |
|
|
|
 |
|
|
|
|
1948 |
|
|
|
 |
 |
 |
|
- Czesław Miłosz, Traktat moralny, „Twórczość” 1948 nr 4 (reprodukcja okładki z wydania: Czytelnik,Warszawa 1982)
o Witkacym (dodał Jan Gondowicz)
- Stanisław Lem kończy we wrześniu powieść Szpital Przemienienia, wydaną dopiero w 1955 roku przez Wydawnictwo Literackie w Krakowie. Zob. Wojciech Sztaba, Rozmowy istotne w "Szpitalu Przemienienia" Stanisława Lema. Zob. film Edwarda Żebrowskiego 1978
Fot. Stanisław Lem w roku 1966, zdjęcie udostępnione przez Wojciecha Zemka, sekretarza autora (Wikipedia).
(dodał W. Sztaba)
- Stefan Kisielewski, Pisarz demokratyczny czyli Zgadnij Koteczku!, „Tygodnik Powszechny” 1948, nr 29 (18 VII), s. 12. Felieton Kisiela kończy post scriptum: P.S. Słowa „Zgadnij Koteczku” są parafrazą tytułu odczytu Witkacego pt. Spróbuj Koteczku. Był to zresztą odczyt bardzo poważny, o filozofii, a tytuł jego miał oznaczać zachętę do spróbowania… filozoficznej metody myślenia. (dodał Przemysław Pawlak)
|
1947 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Bohdan Pepłowski, Całun, Warszawa 1947, Gebethner i Wolff, s. 295-296:
„Był obecnie bez pieniędzy i przesiadywał w domu nad powieściami Witkiewicza, które mu w maszynopisach pozostawił tenże Gamelis. - Przeczytaj to – powiedział mu, – myślę, że jest nawet i teraz paru lepszych od niego pisarzy i kilku lepszych malarzy, ale nie ma lepszego artysty. Rozumiesz? Nie większego a lepszego. Stefan odłożył górę maszynopisów na biurko i przez dłuższy czas przyglądał się im podejrzliwie co wieczora, nie mając odwagi zabrać się do czytania. Ale skoro raz zaczął, uwiodła go niesamowita aura Witkacego. Zabójcze skróty myślowe, barokowa gestykulacja słów, natarczywe zdziwienie wobec faktu życia i naiwny, ekstatyczny nad nim zachwyt, do jakiego zdolnym bywa tylko prawdziwy artysta, oczarowały Stefana. Wytrącony z codziennego kieratu ułożył się na długo ze swoim Witkacym przed nosem i obiecywał sobie nie powstać z tapczana przed wieczorem. Doszedł właśnie do miejsca, kiedy książę Prepudrech spożywa murbie na zimno, w towarzystwie demonicznej Heli, kiedy z przedpokoju brzęknął dzwonek. […] Po dwóch godzinach Zdzisia wyszła, chwiejąc się na nogach, pijana szczęściem, nie podejrzewając ani na chwilę, że to, co zrobiła, jest jej upadkiem. A Stefan wrócił do Witkiewicza, z uczuciem człowieka, co zaspokoił trapiący go wilczy głód”. (dodał Przemysław Pawlak)
- Janina Brzostowska, Płomień w cierniach, Wydawnictwo Eugeniusza Kuthana, Warszawa 1947, Tu: Władca ciemności, Pamięci St. I. Witkiewicza, s. 83–84, oraz Nienasycenie, s. 86. Przedruk w: J. Brzostowska, Poezje zebrane, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1981, s. 252-254 (dodali Paulina Medoń-Jagieła i Przemysław Pawlak).
Zob. portrety Brzostowskiej 1929, 1939
|
1946 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Jarosław Iwaszkiewicz na pierwszej stronie rękopisu Matki Joanny od Aniołów zamieścił motto: „Chodzi o natężenie tak w anielstwie, jak w diabelstwie – a tego brak jest naszej literaturze. St. I. Witkiewicz”. Zdanie z Narkotyków, z rozdziału Peyotl (s. 103 w pierwodruku). Motto było wydrukowane przy Matce Joannie od Aniołów w tomie „Nowa miłość” i inne opowiadania, Czytelnik, we wszystkich trzech wydaniach, wyd. 1: 1946, wyd. 2: 1947, wyd. 3: 1949. W późniejszych wydaniach – np. 1975 – motto już się nie pojawia. (dodał Przemysław Pawlak)
- Tadeusz Breza, z tekstów 1946-1954: Śmiechy i śluby, pierwodruk w: „Odrodzenie” 1946, nr 27 (7 VII) w rubryce Z teatrów krakowskich; Wariatka z mocną głową, pierwodruk w innej wersji w: „Odrodzenie” 1947, nr 28: Notatnik literacki. Szkice, wrażenia teatralne, wspomnienia 1939–1954, Czytelnik, Warszawa 1956, tu: Psychologia debiutu, pierwodruk w: „Twórczość” 1954, nr 7 (dodał Przemysław Pawlak) (zob. Witkacego portret Tadeusza Brezy z 1934 roku)
|
1945 |
|
|
|
|
|
|
|
- Tadeusz Różewicz, we wrześniu 1945 roku, będąc w Warszawie, zakupił na straganie w zrujnowanej bramie Nowe formy w malarstwie oraz obie powieści Witkacego. W ciągu nocy przeczytał Nowe formy. Rankiem następnego dnia pojechał do Krakowa i zapisał się na historię sztuki na UJ. (dodał Janusz Degler)
Portret Tadeusza Różewicza: Michał Kobyliński, Wikipedia
|
1943/44 |
|
|
|
 |
.jpg) |
|
|
- Czesław Miłosz, St. Ign. Witkiewicz, w: Głosy biednych ludzi (dodał Jan Gondowicz) (zdjęcie z 1986 roku: wg Wikipedia, MDCarchives). Wydany w tomie poetyckim Ocalenie, Warszawa 1945, Czytelnik. Zob. też: Wit Jaworski, Poezja filozofów. Projekt okładki Roman Zieliński, Kraków-Wrocław 1984, Wydawnictwo Literackie. Tu: przypisany Witkacemu fragment wiersza Czesława Milosza, s. 404. Komentarz Janusza Deglera: Przykra pomyłka czy szpryngiel Witkacego?
|
1942 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Tadeusz Borowski, fraszka Na Witkacego, ok 1942. Za: T. Drewnowski, Ucieczka z kamiennego świata. O Tadeuszu Borowskim. Wydanie drugie przejrzane i uzupełnione, Warszawa 1977, s. 50-51. (dodał Tomasz Pawlak)
- Stanisław Edward Bury, Aby podnieść władzę?, "Życie i Myśl" 1970, nr 7-8. Tu: Alfabetem Witkacego. O Andrzeju Trzebińskim. Także w tomie Przypomnienia, zebrał J. Szczypka, PAX, Warszawa 1975, oraz: St. E. Bury, Rozmowy zapamiętane, w: W gałązce dymu, w ognia blasku... Wspomnienia o Wacławie Bojarskim, Tadeuszu Gajcym, Onufrym Bronisławie Kopczyńskim, Wojciechu Menclu, Zdzisławie Stroińskim, Andrzeju Trzebińskim, zebrał i oprac. Józef Szczypka, PAX, Warszawa 1977 (dodał Przemysła Pawlak)
|
1939 |
|
|
|
|
|
|
|
- Konstanty Ildefons Gałczyński, "Wyprzedaż poezji" (tygodnik "Kronika Polski i Świata" 1939 nr 10) (zdjęcie Wikipedia) (dodał Jan Gondowicz)
|
1936 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Cyrano (Karol Ludwik Koniński) Nocna przygoda Polifacego, czyli: ludzie dobrej woli dogadają się, "Odnowa" 1936, nr 18 z 27 grudnia, s. 7-8. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. Zob. Dzieła zebrane. [Tom 22:] Listy do żony (1936-1939)... Warszawa 2012, list z 25 III.1937: W "Odnowie", może Ewa ma, z 27 XII 1936 jest art[ykuł] Konińskiego o Polifacym - to niby ja. I przypis 4 na s. 374-377 (dodał Wojciech Sztaba)
- Marian Promiński, Parodiuję tylko cenionych przez siebie autorów. Muzyka Tengiera (St.Ign. Witkiewicz), "Sygnały" 1936, nr 14 z 1 lutego, s. 12 (dodał Tomasz Pawlak)
|
1935 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Jerzy Paczkowski, Obraza imion zło-wróżebnych, w: Na ostrzu noża, Warszawa 1935, Nakładem Księgarni F. Hoesicka, s. 79-81 (40-41 w przeglądarce)
- Leon Lourie, St.Ign. Witkiewicz: "Rozdładziewiczenie u księżnej Kryminaldy". (Fragment 5-tomowej powieści), "Rewja", specjalny dodatek "Głosu Porannego" (Łódź) 1935, nr 27 z 7 VII, s. 9. (dodał Tomasz Pawlak)
|
1933 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Bolesław Miciński, Chleb z Gietsemane, Biblioteka "Zet", Warszawa 1933. Okładkę projektował Presław Karszowski. Tu: Hymn dedykowany S.I. Witkiewiczowi, s. 5-7
- Zbigniew Uniłowski, Człowiek w oknie, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1933 [po wojnie: Czytelnik, 1957 i 1959]. Dedykowane Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi opowiadanie Człowiek w oknie, dało tytuł całemu zbiorowi. (dodał Przemysław Pawlak)
|
1931 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Mieczysław Chojnowski, Dziwność istnienia, fotomontaż, "Wiadomości Literackie" 1931, nr 45 z 8 listopada 1931, s. 4 zob. Stanisław Ignacy Witkiewicz, LISTY II (wol.I), str.740. (dodał Włodzimierz Mirski)
|
1930 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- E.M. Schummer (Eugeniusz Szermentowski), Myzogen, "Cyrulik Warszawski", 1930, nr 31, s. 6 (dodał Tomasz Pawlak)
- Ferdynand Goetel i Rafał Malczewski, Król Nikodem, komedia. Fragmenty w: "Wiadomości Literackie" 1930, nr 41, 12 X, całość sztuki w: "Dialog" 1991, nry 5-6. Prapremiera odbyła się 30 X 1930 r. we lwowskim Teatrze "Rozmaitości" w reż. Wacława Radulskiego. W komedii malarz króla Nikodema I nazywa się "Teodoryk Witkiewicz, wnuk Witkacego". Streszczenie sztuki w encyklopedii teatru online (tu imię Fedoryk). Debora Vogel, znajoma Brunona Schulza i Witkacego, pisała, że w grotesce "Król Nikodem" widać Witkiewiczowskie zbydlęcenie społeczne i powszechne zmechanizowanie życia. (dodał Tomasz Pawlak)
Tomasz Pawlak:
"A dlaczego Teodoryk? Być może Goetel i Malczewski wiedzieli dobrze, że mistrzem duchowym Witkacego był Tadeusz Miciński, w którego powieści "Nietota" występuje niejaki Mistrz Teodoryk..."
|
1929 |
|
|
|
 |
|
|
|
- Jan Brzękowski, Psychoanalityk w podróży, Nakładem Księgarni F. Hoesicka, Warszawa 1929 (1928?), stron 222.
W powieści Brzękowskiego bohater Józef Then mówi wprost o teorii powieści-worka i o jej autorze Stanisławie Ignacym Witkiewiczu: s. 68-69. Na s. 77: „- A Witkiewicz? – Jest to Shaw, który ma odwagę wyciągnąć konsekwencję z własnego stanowiska”. Zob. też: Krystyna Jakowska, Powrót autora, 1983 (dodał Przemysław Pawlak).
|
1928 |
|
|
|
 |
 |
|
|
- Wiktor Popławski, Murbja jest wszystkiem, czyli historia wędrówki Żydów na południe stolicy "Cyrulik Warszawski” 1928, nr 35 (117); biogram Wiktora Popławskiego (dodał Tomasz Pawlak)
- Bonzo (Zdzisław Marynowski), "Metapsychika malowanego byka", "Kurier Poznański" 1928, nr 185 z 16 kwietnia, s. 7 (parodia Metafizyki dwugłowego cielęcia, wystawionej w Poznaniu w Teatrze Nowym. Ukazała się w numerze po recenzji wystawienia sztuki (przez Witolda Noskowskiego). (dodał Tomasz Pawlak)
|
1926 |
|
|
|
 |
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
- Austro-Daimler, karykatura Z powodu artykułów K.Irzykowskiego o Stanisławie Ig. Witkiewiczu. "Warjat i zakonnica", "Cyrulik Warszawski", 1926, nr 1, s. 6 (dodał Tomasz Pawlak)
- Jarosław Iwaszkiewicz, "Radość Kwiczyducha" ukazała sie w "Cyruliku Warszawskim" 1926, nr 4. (dodał Janusz Degler)
- Szkice estetyczne omawiane na Seminarium estetycznym Władysława Tatarkiewicza na UW w trymestrze zimowym i wiosennym roku akademickiego 1926/1927 oraz po wojnie w Krakowie 1946/1947. Wg: Władysław Tatarkiewicz, Dzienniki, t. I: Lata 1944–1960, z rękopisów odczytali i przepisali, wstępem i biografią filozofa poprzedzili Radosław Kuliniak, Dorota Leszczyna, Mariusz Pandura, Łukasz Ratajczak, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2019, s. 213-214. (dodał Przemysław Pawlak)
Tatarkiewicz pisał w Księdze pamiątkowej: "Koło 1927 roku przeczytałem jego Szkice estetyczne i zachwyciłem się. Nie byłem pewien, czy teoria jego jest prawdziwa, ale pewien, że jest oryginalna, konsekwentna, sugestywnie wyrażona: ta teoria sztuki była sama dziełem sztuki - wybrałem ją do czytania w Seminarium estetycznym, które wówczas prowadziłem w Warszawskim Uniwersytecie. Witkiewicz dowiedział się o tym i zdaje mi się, że to mu sprawiło przyjemność. Wiele razy mówił później, że go tym 'wyrwałem z zapomnienia i pognębienia' i że to był pierwszy i dlatego najcenniejszy dowód uznania ze strony tych, co się zajmowali filozofią. Ale wtedy nie znaliśmy się jeszcze". Władysław Tatarkiewicz, Wspomnienie o St.I. Witkiewiczu, w: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Człowiek i twórca. Ksiega pamiątkowa pod red. Tadeusza Kotarbińskiego i Jerzego Eugeniusza Płomieńskiego, Warszawa 1957, Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 285 (dodał w.s.)
- Jalu Kurek, Kim był Andrzej Panik? Andrzej Panik zamordował Amundsena. Powieść autobiograficzno-sensacyjna. Kraków 1926. Nakładem „Zwrotnicy”. II wydanie: Jalu Kurek, Andrzej Panik. Morderca Amundsena. Kraków 1931. Obok fikcyjnych bohaterów pojawiają się m.in. Tadeusz Peiper, Ignacy Chrzanowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jan Matyasik, Filippo Marinetti, Jerzy Braun, a także Jalu Kurek. Tytułowy morderca jest bośniackim szewcem-filozofem, prezesem organizacji szewców, prenumeratorem „Głosu Narodu”. (dodał Przemysław Pawlak)
|
1923 |
 |
 |
|
|
- Jan Żyznowski, Z Zakopanego, "Pani" 1923, nr 7/8, s. 34-35.
Tu: "Stanisław Ignacy Witkacy Witkiewicz siedział na swej czystej formie, kończąc ostatnie trzy dramaty: Wybrzuszenie pępka psychologicznego z orbity metafizyka, Degrengolada jelitowa - dramat w 3 aktach , jednej osobie, pięciu trupach i ladacznicy na widowni, Pani Torvida zwłaszcza Piperazyna - dramat okropny z Tumorem Mózgowiczem na widowni, dwa akty przy zapuszczonej kurtynie bez odsłon". (dodał Tomasz Pawlak)
- Jarosław Iwaszkiewicz, Wieczór u Abdona, „Skamander” 1923, nry 28 i 29–30; przedruk w: J. Iwaszkiewicz, Dzieła. T. 2. Proza poetycka, Warszawa 1958, "powieść poetycka" dedykowana Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi. (dodał Tomasz Pawlak). Zob. też: Maria Jędrychowska, Iwaszkiewicza romans z Czystą Formą. (O strukturze "Wieczoru u Abdona"), "Twórczość" 1976, nr 2.
|
1922 |
 |
 |
|
|
- Władysław Broniewski w Pamiętniku pod datą 21 stycznia [1922] zanotował: Byłem na „Pragmatystach” Witkiewicza ... Władysław Broniewski, Pamiętnik. Wydanie krytyczne. Opracowanie z rękopisu, wstęp i komentarz Maciej Tramer, Warszawa 2013. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, s. 397-403. Jest to pierwsza kompletna edycja Pamiętnika, który dotąd znany był z fragmentów drukowanych w „Polityce”, „Miesięczniku Literackim” i „Poezji” oraz niepełnego wydania w 1984 roku. (dodał Janusz Degler)
- Juliusz Kleiner, Treść i forma w poezji, "Przegląd Warszawski" 1922, R.2. T.II. nr 9 z czerwca, str. 332, przypis 2 (dodał Włodzimierz Mirski)
|
1918 |
 |
|
|
|
- August Zamoyski, Portret “na tle istoty” Stanisława Ignacego Witkiewicza, gips, ok. 1918, Repr. z: “Poezja” 1968, nr 1 (Prac. Fot. IS) w: Jerzy Malinowski, Sztuka i nowa wspólnota. Zrzeszenie Artystów "Bunt" 1917-1922, Wrocław 1991, il. nr 90, Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa (dodał Przemysław Pawlak)
|
| |
| 2023 • 2022 • 2021 • 2020 • 2019 • 2018 • 2017 • 2016 • 2015 • 2014 • 2013 • 2012 • 2011 • 2010 • 2009 • 2008 • 2007 • 2006 • 2005 • 2004 • 2003 • 2001 • 2000 • 1999 • 1998 •1996 • 1995 • 1994 • 1993 • 1992 • 1991 • 1989 • 1988 • 1987 • 1986 • 1985 • 1984 • 1983 • 1981 • 1980 • 1978 • 1977 • 1972 • 1971 • 1970 • 1968 • 1967 • 1966 • 1963 • 1957 • 1955 • 1953 • 1950 • 1949 • 1948 • 1947 • 1946 • 1945 • 1943 • 1942 • 1939 • 1936 • 1935 • 1933 • 1931 • 1930 • 1929 • 1928 • 1926 • 1923 • 1922 • 1918 |
| |
start
_.jpg){kind=link}
